Sikorsky S-16 - ACES WW1

WSTĘP

Zestaw laminatowych elementów do budowy AirCombata WW1 kategorii ACES (skala 1/8) leżał u mnie "w szafie" od 2005 roku...
Zestaw kupiłem praktycznie nie mając zielonego pojęcia o dyscyplinie AirCombat WW1 (który wtedy dopiero stawiał pierwsze kroki w Polsce). W tamtym czasie uznałem model za "zbyt ambitny" i odłożyłem go na później, dość szybko zapominając o nim.

Po dwóch latach dzięki zachętom kolegi zbudowałem swój pierwszy model do walk powietrznych, ale kategorii ESA (Był to FW-190). Model długo służył jako model do latania rekreacyjnego i udziału w pokazach. Dopiero w 2009 roku wziąłem udział w moich pierwszych zawodach kat. ESA i od tej pory "wkręciłem" się w walki powietrzne.
Po kolejnych 3 latach postanowiłem zbudować model do dorosłego kombata, wybrałem kategorię WW1 ze względu na posiadany w domu zestaw, był to właśnie opisany tutaj Sikorsky S-16.

Jeśli drugi raz miałbym wybierać model na początek startów w ACES, wybrałbym WW2 ze względu na dużo mniejszą czasochłonność!

OPIS BUDOWY

Podstawowym założeniem było zastosowanie silnika elektrycznego, pierwotnie chciałem użyć silnika KDA36-10L (1185kv).
Jednak zakupiony egzemplarz okazał się wadliwy i na jego miejsce włożyłem NTM 3542 (1250kv). Niestety tego silnika nie mogę polecić innym - problemy zaczynają się po przykręceniu stałej piasty - silniki (lub piasty) ten firmy są źle wykonane i bicie piasty przewyższa znacząco granice rozsądku. W celu zmniejszenia bicia zastosowałem podkładki z folii aluminiowej między piastą a wirnikiem.

W przypadku tego modelu nie będę przedstawiał opisu budowy - zdaję sobie sprawę ile błędów popełniłem podczas budowy tego samolotu. Ograniczę się do przedstawienia podstawowych informacji oraz tego co zrobię inaczej w następnym modelu do WW1.

Podczas budowy pamiętałem o wykonaniu punktowanych elementów "makietowych", takich jak: figurka pilota z szalikiem, atrapa karabinu maszynowego oraz olinowanie.

Podstawową wadą wykonanego przeze mnie Sikorskiego, było niedoważenie dziobu, model wymagał dodania około 300g ołowiu, dobrym pomysłem byłoby umieszczenie pakietu napędowego nad lub pod silnikiem, maksymalnie z przodu. Do rozważenia jest zbudowanie domku dla silnika, który zarazem stanowiłby mocowanie dla podwozia. Jeśli pakiet byłby wkładany do kadłuba od przodu lub dołu, można by przesunąć serwomechanizmy znacząco do przodu.
Samo podwozie wykonane z prętów stalowych i rurek aluminiowych wygląda bardzo makietowo, również nieźle pochłania energię twardego lądowania, ale podczas bitwy zupełnie się nie sprawdza.
Należy maksymalnie odchudzić ogon: zamiast laminatowych stateczników, należy wykonać stateczniki z lekkiej balsy.
Olinowanie nie powinno stanowić elementu usztywniającego konstrukcją, jego zadanie powinno ograniczyć się do walorów dekoracyjnych.

LOTY

Ze względu na to, że model wyszedł ciężki, a regulamin ACES nakłada ograniczenia na maksymalny rozmiar śmigła i obrotów silnika (oraz pojemność pakietu) modelowi brakuje nadmiaru mocy. Zbyt gwałtowne manewry bardzo łatwo zakończyć korkociągiem.

Mimo problemów z "dogadaniem się" z samolotem, po odbyciu zaledwie kilku lotów testowych, pojechałem na zawody w Górze Kalwarii (V 2012). W drugiej walce pojawiły się problemy ze startem z ziemi, co skończyło się kilkukrotnym złamaniem śmigła i uszkodzeniem podwozia. Dopiero na 3 walkę udało mi się naprawić model i przelatać kilka minut - niestety lot skończył się wbiciem samolotu w ziemię. Teraz model czeka na remont generalny i będzie gotowy do kolejnego startu w sezonie 2013.

MODYFIKACJE I WNIOSKI

Zgodnie z postanowieniem z sezonu 2012 zimą nastąpiła reaktywacja Sikorskiego:
- Laminatowe stateczniki zastąpiłem konstrukcją balsową, krytą Koverallem.
- Wyposażenie (akumulatory i serwomechanizmy) przesunąlem maksymalnie do przodu, upychając wszystko w przedniej części modelu.
- Zrobiłem nowe podwozie, z drutu o mniejszej grubości.
Powyższe modyfikacje pozwoliły na usunięcie około 200 gram ołowiu z dziobu bez zmiany położenia środka ciężkości.
Samolot zaczął wreszcie wykazywać przyzwoite właściwości lotne, a jego pilotowanie stało się przyjemnością!

Dodatkowo zostały zmodyfikowane mocowania stójek - zamiast sznurkiem, są one mocowane gumkami.

Poniżej dwa zdjęcia ukazujące model po reaktywacji:

SEZON 2013

Z modelem pojechałem na zawody "Zasadzka pod Wincentowem" zaliczane do Pucharu Polski ACES WW1 do Wincentowa (19.10.2013). już w pierwszej rundzie udało mi się zaliczyć pierwsze cięcie Sikorskim i podtrzymałem trend przez resztę walk. W połączeniu ze stosunkowo bezkolizyjnymi zawodami, pozwoliło mi to na zakwalifikowanie się do finału.
W finale nie obyło się bez kolizji - w wyniku zderzenia w Sikorskim pocięty (śmigłem) został dolny płat i wyrwany kabel zasilający serwo. Bez działających lotek po jednej stronie udało mi się wylatać pełny czas walki. Ostatecznie zająlem 2 miejsce z łącznym wynikiem 1479 punktów!

Po zakończeniu sezonu naprawiłem model i zwiększyłem średnicę kół.

Zdjęcia z zawodów w Wincentowie:

SEZON 2018

Po długiej przerwie walk w kategorii ACES WW1 wróciłem do rywalizacji w 2018 roku. Zmiany, które zaszły w tym czasie w regulaminie dotyczyły między innymi napędu - dopuściły stosowanie akumulatorów o większej pojemności.
Liczbę modyfikacji ograniczyłem do naprawienia modelu po zawodach w Wincentowie i usunąłem część ołowiu spod maski silnika, robiąć miejsce na większe akumulatory.

W sezonie 2018 w kategorii WW1 wystartowałem na jednych zawodach, w Płocku (17.06.2019), traktując tę kategorię jako dodatek do ACES WW2. Podczas przerwy zimowej zbudowałem dwa nowe modele kategorii AirCombat ACES (F4u Corsair i Latecoere 299).

Podczas zawodów w Płocku okazało się, że niekorzystny kierunek wiatru połączony z dużą masą dwupłatowego Sikorskiego S-16 bardzo utrudniał start...
W pierwszej rundzie w ogóle nie udało mi się wystartować. W drugiej rundzie start udał się za 3 razem i "doczołgałem' się do końca walki. W trzeciej rundzie ze startem nie miałem problemu, lecz podczas wykonywania zakrętu z wiatrem nie zabezpieczyłem prędkości i "pięknym" korkociągiem wbiłem się w ziemię...
Silnik wbił się do wnętrza modelu, przestawiając półkę na serwa. Kadłub zamienił się w harmonijkę a laminatowe skrzydła porozklejały się w środku.
W Płocku z wynikiem 342 punktów (zwycięzca zebrał 2028) zająłem zasłużone ostatnie miejsce, otrzymując dyplom pocieszenia - najbardziej oryginalny dyplom jaki otrzymałem do tej pory...

SEZON 2019

Po zawodach w Płocku w 2018 byłem bliski temu, aby model zutylizować. Jednak postanowiłem potraktować Sikorskiego jako poligon doświadczalny i wypróbować samolot ze skrzydłami wykonanymi z EPP (materiał został dopuszczone w "nowym" regulaminie).
Równolegle odbudowałem kadłub, przesuwając wręgę silnikową maksymalnie do przodu i zmodyfikowałem podwozie - dodając skromną amortyzację.

Dzięki tym modyfikacjom usunąłem ołów i zmiejszyłem masę modelu prawie o 200g. W istotny sposób poprawiło to właściwości lotne samolotu i na zawodach byłem w stanie nawiązać walkę z innymi samolotami. Cięcia taśmy przeciwnika stanowiły duży problem, jednak sporo punktów udało mi się wywalczyć podczas ataku na cele naziemne.
Z wynikiem 1217 punktów zająłem 2 miejsce na zawodach z cyklu EuroCup w Krakowie 20 X 2019.

SEZON 2020

Na sezon 2020 nie planuję modyfikacji samolotu, jeżeli w przyszłości będę wykonywać drugi komplet płatów, to serwa od lotek umieszczę w górnym płacie, który jest przymocowany śrubami do kadłuba.

DANE TECHNICZNE MODELU

Rozpiętość	998 mm
Długość	800 mm
Silnik	NTM 3542 (1250kv)
Śmigła	APC / Master Airscrew 10x4-10x5
Serwa	2x Hextronik D-MG16 i 2x Hitec HS-81 (lotki)
Regulator	Turnigy Super Brain 80A
Pakiety	2x3s li-pol Turnigy 1800mAh
Masa (bez pakietu)	1350 g
Masa całkowita	1400-1650 g

GALERIA ZDJĘĆ

FILMIKI

Film z X Jubileuszowej Bitwy o Kraków (ACES), przeprowadzonej na lotnisku w Pobiedniku Wielkim w październiku 2019 roku. Na nagraniu widać Sikorskiego atakującego cele naziemne: