WiewióroLot

WSTĘP

Model zbudowałem zainspirowany postem na forum modelarskim, do którego były dołączone zdjęcia gotowego modelu. Poprosiłem o plany (które okazały się odręcznymi szkicami na kartkach A4) wiewiórki RC i zbudowałem swoje latadełko dla zabawy na niebie. Jak się zorientowałem w trakcie budowy, oryginał był mniejszy i przeznaczony do latania na hali, moja wersja ma 50cm rozpiętości.
Wiewiórka lata całkiem nieźle i ciekawie prezentuje się na niebie, aby konstrukcja mogła być łatwo powielana opracowałem przejrzyste plany modelu.

Doświadczenia zebrane podczas budowy tego modelu pozwoliły mi na zaprojektowanie i zbudowaniu ulepszonej wersji: Opis modelu "Kretolot".

OPIS BUDOWY

Zaczynamy od odrysowania na płycie depronu (lub zamiennika np. Extrupor) o grubości 6mm: tułowia, grzbietu i kity. Następnie starannie wycinamy powyższe elementy, z płata odcinamy lotki. Krawędzie zaokrąglamy w odpowiedni sposób papierem ściernym. Grzbiet doklejamy do tułowia UHU porem, a kitę żywicą epoksydową.
Od spodniej strony płata należy wkleić (wcześniej zmatowiony) płaskownik węglowy, który usztywni konstrukcję WiewióroLota, aby nasze zwierzątko nie wiło się w powietrzu, utrudniając kontrolę nad sobą.

Już na tym etapie warto przygotować przelotki na popychacze i miejsca na serwa. Ja zdecydowałem się na przykręcenie serw, jednak fani klejenia mogą je przykleić do płata po sklejeniu wiewiórki. Przelotki mają za zadanie usztywnić układ sterowania i zapobiec przed ewentualnym wpadnięciem drutu w śmigło, przelotki wykonałem z kawałków bowdenu wklejonych w depron o grubości 3mm - jednak proponuję zastosowanie grubszego materiału.

Teraz pora wziąć się za najtrudniejszy element całego modelu: głowę. Wycinamy boczną, górną i dolną część głowy, wyginamy depron w taki sposób, aby elementy do siebie pasowały - nie powinniśmy się przejmować tym, że nosek nie do końca dobrze pasuje. Po wstępnym ukształtowaniu części, sklejamy głowę UHU porem.
Po zaschnięciu kleju odcinamy nosek prostopadle do płaszczyzny płata i zastępujemy go jedną lub dwoma warstwami depronu o grubości 6mm. Nadmiar depronu na nosie odcinamy i zaokrąglamy wszystkie krawędzie łebka.
Po wyszlifowaniu wsuwamy głowę na swoje miejsce i przyklejamy do płata - tu radzę użyć żywicy.

Głowę można również wykonać w inaczej: jako monolityczny blok z EPP, depronu lub styroduru. Jednak w takim przypadku konieczne jest włożenie więcej pracy w wyrzeźbienie zewnętrznego zarysu, jak i wycięcie miejsca na akumulator, regulator i odbiornik. Oczywiście w takim przypadku masa nosowej części modelu wzrasta, więc konieczne jest użycie lżejszego pakietu niż zaproponowany przeze mnie.

Wręga silnikowa składa się z kompozytu sklejkowo - balsowego, z nagwintowanymi otworami na śruby do mocowania silnika. Oczywiście kształt wręgi należy dopasować do konkretnego silnika.

Aby latająca wiewiórka przynajmniej trochę przypominała w locie prawdziwe zwierzę do "gołego" płata dodajemy łapki i uszy. Łapki są wykonane z grubego brystolu i Wklejone w szczeliny wycięte na rogach depronowego płata, a uszy wykonujemy z depronu i doklejamy do głowy.

Mój model został pomalowany przez Martę Czermak, użyte farby, to akrylowe pigmenty do farb (do ścian) firmy Casto. Malowanie wyszło prześlicznie, co jest pełną zasługą jej autorki, efekty można zobaczyć na zdjęciach...
Po zaschnięciu farb w WiewióroLota montujemy wyposażenie i przyklejamy stery.

LOTY

Do latania wiewiórem konieczny jest nadajnik modelarski z wbudowanym mikserem delty. Po upewnieniu się, że stery chodzą prawidłowo, możemy dokonać oblotu naszego zwierzątka.
Model jest bardzo czuły na podmuchy wiatru, a mały statecznik pionowy utrudnia prosty lot. Jednak takie wady nie wpływają negatywnie na zabawę - modelik z założenia miał być śmiesznym urozmaiceniem nieba.

Zamontowany silnik ma dużo większy ciąg niż masa modelu, dzięki czemu model jest sterowalny praktycznie w każdym warunkach.

MODYFIKACJE

Do precyzyjnych lotów przydałby się ster kierunku - wtedy latanie modelem stałoby się przyjemniejsze.
Do spokojnych lotów na dworze środek ciężkości nie może znaleźć się za punktem zaznaczonym na planach, gdyż wiewiórka staje się bardzo nerwowa. W moim przypadku do wyważenia nie wystarczył duży pakiet (2s 610mAh), konieczne było doklejenie do pakietu ponad 10g ołowiu.
Podczas budowy modelu należy zwrócić szczególną uwagę, aby ogon modelu zrobić tak lekki jak tylko się da (np. kitę wykonać z depronu 3mm lub ograniczyć ilość farby na kicie). Jeżeli nie chcemy redukować masy części ogonowej, możemy wydłużyć głowę o kilkanaście milimetrów, co w znacznym stopniu ułatwi wyważenie modelu.
Można również podjąć próbę wykonania modelu z depronu o grubości 3mm - jednak w takim przypadku konieczne będą dodatkowe wzmocnienia

Ponadto głowę wiewiórki można wykonać jako monolityczny blok z EPP, co w pewnym stopniu może uprościć konstrukcje i uodporni WiewióroLota na twarde lądowania.
W moim modelu po kilku twardych lądowaniach na hali konieczne było wzmocnienie mordki - od wewnątrz przykleiłem 3mm warstwę depronu.

Wiewiórką latałem na hali - w takich warunkach model zachowuje się dużo bardziej przewidywalnie i stanowi ciekawe urozmaicenie (szczególnie dla "publiczności").
3 kwietnia 2011 w ramach Mistrzostw Polski w Aeromusicalu przeprowadziłem pokazowe loty na hali dla TVP 1, wkrótce postaram się dorzucić filmik z tych lotów.

GALERIA ZDJĘĆ

FILMIKI

Filmik z lotów na świeżym powietrzu - przygotowania do pokazów na hali.